Een van de meest vergeten games die recent zijn uitgekomen is toch wel de Darksiders serie. Voor veel gamers gaat er nu dan ook een belletje rinkelen omdat het een serie is die een korte faam had. Zoals al aangeven in de serie is het een voornamelijk een actie titel met wat lichte RPG elementen. De actie verschilt echter met de verschillende titels, omdat de focus op combat bij elk spel op een ander gebied ligt. De verhaallijnen hebben dan ook te maken met de “Four Horsemen of the Apocalyse” (ik neem aan dat iedereen ze wel kent).
De namen War, Famine, Death en Conquest zijn Bijbelse figuren die het einde van de wereld voorspellen. Iedere Horsemen heeft in de drie games zijn eigen vechtstijl. Waar War bijvoorbeeld het liefst zijn brute kracht gebruikt met een aantal close combat wapens (zwaarden en dergelijke) en ranged crossblade (soort van oversized shuriken) is het gewoon vergelijkbaar met een tank class in een mmo games. Met als voordeel dat War ook nog eens flink schade kan uitdelen.
Naast War heb je dan ook nog Death de tweede van de horsemen, Het is een enorm contrast met War. Death is namelijk best wel kwetsbaar en vecht dan ook het liefs met een beetje afstand tussen hem en zijn vijanden. Met medium ranged melee wapens zoals een zeis is het een complete andere stijl van spelen.
Ook heeft Death de mogelijkheid tot een set van pistolen, deze gebruik ik voor namelijk om vijanden naar me toe te lokken zodat ik me niet midden in een groot gevecht stort. Maar het grootste verschil tussen deze twee is toch wel de wendbaarheid van Death tegenover War. Death is een stuk mobieler, en kan daarmee veel makkelijker ontwijken.
Persoonlijk hou ik meer van de vechtstijl uit Darksiders 2, omdat daar er stuk meer variatie in zit. Deel twee bevat ook een veel groter RPG-systeem zoals level based loot en loot zeldzaamheid. Een van de betere vergelijkingen die je kan maken is Asssassin’s Creed van voor Origins en die van daarna.
In Darksiders 3 speel je met Fury een machtsbeluste vrouwelijke Horsemen die een pijnlijke waarheid moet ondergaan. Qua gameplay is de een mix tussen de eerste twee games. De game heeft geen loot systeem meer en is ook niet meer zo van het ontwijken. In tegenstelling van de voorgaande delen ligt de focus veel meer op het verkennen van de omgeving en vloeiende combat.
Waar War echt close combat was en Death liever voor mid range gaat, is Fury echt echt wel een stuk meer long ranged. Met haar zweep en andere wapens vindt ze het niet erg om veel te bewegen in een gevecht. Dit is misschien wat de combat in het derde deel toch het leukste maakt, enige nadeel is toch wel dat het redelijke pittige combat is vergeleken met de andere titels. Als je dan ook nieuw bent met de serie zou ik aanraden om on de laagste stand te beginnen om een idee te krijgen van de combat.
Om eerlijk te zijn is deze gameserie een beetje in de vergetelheid geraakt en voor wie het nog niet heeft opgemerkt: er zijn nu drie horsemen die hun eigen game hebben, terwijl er vier zijn. De laatste horsemen genaamd Strife heeft al een soort van “eigen game”, maar die valt niet binnen de mainline serie.
Voor diegene die de games heeft gespeeld/ nog wil spelen, weet dat er veel meer dan gevechten is in de serie. Je hebt namelijk ook puzzels en platform elementen. Natuurlijk ben ik die niet vergeten maar die zijn in elke game wel een beetje hetzelfde. De grote variatie in combat scheidt de games van elkaar en daardoor voelt iedere game namelijk net wat anders.
Ik denk dat ook dat veel mensen echt een top drie hebben van love hate en ignore hebben. Als je ooit meer wil weten over deze games, zou ik je aanraden om op YouTube filmpjes over de drie Darksiders games te bekijken. De Darksiders games hebben nooit lang in de spotlights gestaan, maar ik zou hem zeker aanraden!
