De afgelopen zeven jaar heeft ontwikkelaar The Creative Assembly zich beziggehouden met de fantasykant van hun Total War-reeks. Dit middels de Total War: Warhammer-games. Toch was er een kant van mij die verlangde naar de delen in die RTS-reeks die zich in onze geschiedenis afspeelde. Mijn wensen zijn verhoord, want binnenkort krijgen we Total War: Pharaoh.
Zoals de titel wel doet vermoeden speelt deze game zich af in het Oude Egypte. Specifiek gezien het einde van het Bronzen Tijdperk, zo rond 1200 voor Christus. Het was een roerige tijd in de geschiedenis, waarin diverse landen het met elkaar aan de stok kregen. Een perfecte setting voor een Total War-game, dus.
Fans van de franchise zullen bekend zijn met de Total War-formule. Het zijn games die qua gameplay verdeeld zijn tussen het managen van campagnes op een landkaart en het aanvoeren van veldslagen. The Creative Assembly heeft het maken van dit soort spellen eigenlijk al twintig jaar geleden geperfectioneerd. De verschillen tussen iedere release zitten hem daarom in de details.
Zo pronkt Pharaoh met bijvoorbeeld een dynamisch weersysteem tijdens de veldslagen. Dit betekent dat er op willekeurige momenten weerelementen kunnen opspelen die van invloed kunnen zijn op je gevecht. Denk aan een zandstorm die het zich belemmert, waardoor boogschutters nog amper hun doel kunnen vinden. Een ander voorbeeld is regen. Dit kan het zanderige terrein van het Oude Egypte natuurlijk drastisch veranderen.
Na regen ook zonneschijn
Het landschap wordt daardoor één grote modderpoel, die er voor zorgt dat je troepen moeilijker vooruit komen. Op dezelfde beurt kan na de regen ook zonneschijn doorbreken, wat de grond weer harder maakt. De speler dient rekening te houden met dit soort elementen en zich aan te passen aan de omstandigheden.
Leuke aanvullingen natuurlijk, maar ik wilde die graag ook zien hoe die zich in de praktijk zouden afspelen. Gelukkig heb ik een ruime demo van het spel kunnen spelen met twee veldslagen en de belegering van een stad. Hier vielen me een paar extra details op. Zo wordt het harnas van je troepen minder duurzaam naarmate het gevecht zich voortzet. Egyptenaren droegen natuurlijk niet graag metaal in de snikhete zon, dus wellicht was hun harnas niet zo slijtagebestendig.
Verder is de verspreiding van vuur een element dat een grotere rol speelt in dit deel. Tijdens de belegering van de stad (ik moest verdedigen) schoten aanvallers vuurpijlen over de muur heen. Die zette een deel van de stad in brand, wat zich steeds van gebouw naar gebouw verspreidde. Het menu heeft zelfs een percentagemeter van hoe vernietigd de stad is.
Gemengde gevoelens
Op dit moment van schrijven probeer ik mijn gevoelens over deze demo samen te vatten. Echter vind ik dit lastig, wellicht omdat mijn gevoelens een beetje gemengd zijn. Ik vond de gameplay van Total War: Pharaoh namelijk nogal overweldigend, vooral de veldslagen. Wellicht kan mijn brein het niet meer aan om verschillende confrontaties tegelijk bij te houden. Het was nu eenmaal een barrage van informatie.
Natuurlijk word je bij de volledige versie niet zomaar in het diepe gegooid. Er zijn ongetwijfeld vele tutorials die je langzaam maar zeker opleiden in de onderdelen van het spel. Maar als je ineens in het diepe wordt gegooid kan het heel lastig zijn om allemaal bij te houden.
Daarnaast waren de opmerkingen over dynamisch weer leuk en aardig, maar die kwamen weinig terug in het uur dat ik gespeeld heb. Dat kan natuurlijk toeval zijn, maar alsnog is er een discrepantie tussen wat er beloofd werd en wat ik daadwerkelijk heb gezien.
Veel van wat ik zeg hoeft natuurlijk helemaal niet te slaan op de volledige release van Total War: Pharaoh. Maar mijn taak hier is om de demo te beoordelen die ik voorgeschoteld kreeg. Vandaar dat ik artikel afsluit met de conclusie: gemengde gevoelens.
