Review: Dead Space

Wie had gedacht dat EA, de uitgever die lineaire singleplayer voor dood beschouwde en ook niet in remakes leek te geloven, met een remake van Dead Space op de proppen zou komen?! Het is toch echt gebeurt en wat een geweldig product heeft EA Motive afgeleverd!

Een goed motief

De eerste twee Dead Space games wisten het horrorgenre een nieuwe twist te geven, maar helaas wist het derde deel niet te overtuigen. Dit kwam voornamelijk omdat het niet meer zo claustrofobisch en minder angstaanjagend was.

Het resulteerde uiteindelijk in het sluiten van de ontwikkelaar, die vervolgens of over werd geplaatst naar EA Motive of het team dat we kennen van The Callisto Protocol. Laatstgenoemde was een redelijk geslaagde poging als spirituele opvolger van de Dead Space serie, maar lang niet zo sterk als de serie waar dat team hun inspiratie vandaan heeft gehaald.

Gelukkig voor EA wisten we al voor die release al dat er een remake van Dead Space aan zat te komen, maar doordat het door een andere studio werd ontwikkeld, bleef het toch een beetje spannend. Nou we zouden zo door kunnen gaan naar de conclusie: want wat een game heeft EA Motive afgeleverd!

Meer dan even wat verbeteringen

Dat een remake garant staat voor betere graphics en betere audio dat is ook het geval bij de Dead Space Remake. Echter heeft EA Motive voornamelijk op het gebied van audio hele grote stappen gezet.

Niet alleen omdat hoofdpersonage Isaac Clarke een stem heeft gekregen, maar juist de audio die je tijdens het verkennen van het gebieden al het angstzweet in de handjes geeft. Je loopt in een iets te donkere hal van het geplaagde USG Ishimura en hoort vanuit de diverse tunnels de meest vreemde geluiden op je af komen.

Van het gegrom van de buitenaardse monsters tot aan buizen die elkaar aan raken, maar ook de hartslag van Isaac na de zoveelste hinderlaag, die bij mij vaak nagenoeg synchroon leek te lopen. Daarmee bedoel ik inderdaad op standje turbo..

Kortom doet de audio precies wat je zou moeten verwachten in een horrorgame als deze. Het pakt je beet op de momenten dat je het even niet zou willen/ niet aan ziet komen en geeft je eigenlijk altijd het gevoel dat je gewoon op de verkeerde plek op de verkeerde tijd bent.

Ook grafisch een parel

Hoewel er voor de audiofielen onder ons dus een hoop te beleven valt, is ook het grafische gedeelte erg verbeterd ten opzichte van het origineel uit 2008. De game maakt nu gebruik van de nieuwste versie van de Frostbite Engine, waar ook Battlefield 2042 op gebouwd is.

Dit zorgt er niet alleen voor dat alles nog veel echter aan voelt, maar toont nog beter hoe heftig de game destijds eigenlijk was. De wezens die jouw proberen om te leggen, worden namelijk op een behoorlijk drastische wijze om het loodje gebracht.

Dit komt doordat de wezens niet gevoelig zijn voor een traditionele kogel door de kop, maar echt eerst flink ontleden worden om ze vervolgens met een allesvernietigende stamp op hun lichaam uit elkaar te laten splashen!

Dit zelfde geldt overigens ook voor jouw mogelijke doodsoorzaken en geloof me dat je dat vaak zult gaan als je op minimaal het medium niveau speelt. Isaac Clarke kan op een hele boel manieren het loodje leggen, maar dat gaat op zijn minst op een zo’n gruwelijk mogelijke wijze.

De game komt daarnaast nog beter door zijn recht door het ontbreken van laadtijden. Ja, je leest het goed: je kunt de game helemaal uitspelen zonder maar een keer even hoeven te wachten. Ook als je de game moet laden, zal je merken hoe naadloos te gehele ervaring is.

Voor degene die nu nog geen PlayStation 5 of Xbox Series S/ X hebben: dit was echt never nooit mogelijk geweest op de console die je nu nog onder jouw tv hebt staan. Het is inmiddels al een flink stuk makkelijker geworden om een console aan te schaffen, dus haal er één in huis als je deze game wil spelen of haal/ upgrade desnoods je PC!

Bijna alleen maar superlatieven te kort!

Dead Space is een geweldige horrorervaring en dat is allemaal te danken aan het feit dat EA Motive, ondanks wat veranderingen en toevoegingen zo ontzettend trouw is gebleven aan het originele materiaal.

Men heeft dan de nodige liefde erin gestoken om de game “naar 2023 te brengen” en is daar met vlag en wimpel in geslaagd. De game is relatief kort met zo’n 12 uur op medium, maar biedt daarnaast nog veel pittiger moeilijkheidsopties aan en ook zijn er nog tal van side quest te vertolken die je het beeld geven van andere personages op de USG Ishimura ten tijden van de aanval.

Het enige wat ik zelf wel jammer vind, is dat het menu waarin je wapens selecteert niet geüpgraded is. De game speelt erg in op het gebruik en upgraden van alle verschillende wapens, maar de manier waarop je wapens moet selecteren, voelt erg gedateerd aan. Ach gezien dat eigenlijk het enige is waar iets over te zeuren valt, blijft er nog een hele goede score over!