Ik heb nog maar weinig games meegemaakt waarbij ik op mijn lippen bijt als ik het toch voor elkaar krijg die ene baas te verslaan of juist als je de ene vette move ontgrendeld en hem gelijk op de eerste de beste vijand uittest!
Een van de eerste games die bij me op komt, is Star Wars Jedi: Fallen Order, een game die veel inspiratie heeft gehaald uit het Shekiro van FromSoftware. Wat was dat een vette game om te spelen en vooral als je het hele parry-systeem een beetje onder de knie kreeg en daarbij ook nog wat vette moves had geleerd.
Het kon in het begin (en helemaal op de wat hogere moeilijkheidsgraden) nog wel eens erg pittig worden in deze game en, hoewel ik weet dat geduld niet mijn sterkste game is, bleef ik deze game gewoon verder spelen en ontzettend vaak doodgaan. Maar al gaandeweg werd dit wel steeds minder het geval en leerde ik toch dat simpelweg de aanval in gaan niet de beste oplossing is. Misschien is dat ook wel een van de redenen dat ik uitkijk naar Tekken 8 waarin dat wel het geval is, maar dat is nog niet relevant.
Ik moet ook eigenlijk nog eens verder gaan met het voltooien van Jedi Survivor, maar ik heb ooit bedacht om de game even lekker relaxed opnieuw te spelen, maar dan wel op de makkelijke modus zodat ik gewoon alles kon verkennen en alle zijmissies en collectibles op mijn gemakkie kan behalen. Enig probleem waar ik nog niet over nagedacht heb is: tijdgebrek. Echter heb ik het gevoel dat ik deze game binnenkort toch wel ga opstarten, want ik heb hem inmiddels wel al weer opnieuw geïnstalleerd!
Nog een reeks waar bij het leren van de controls en het uitvoeren ervan simpeler lijkt dan het denkt, maar wel overweldigend is als het lukt, zijn toch ook de twee meest recente God of War-games. Eigenlijk is het ook niet gek gezien de games qua gameplay erg op elkaar lijken. Het parry-en zit in beide, de lichte RPG-elementen (die in God of War iets uitgebreider zijn) en het gevoel dat je steeds machtiger wordt naarmate je nieuwe moves leert en je wapens upgradet.
Ook Marvel’s Spider-Man 2 heeft eigenlijk een zelfde effect op mij. In die game voelde ik me soms zo sterk dat ik het hele stealth gedoe eigenlijk grotendeels achter me liet en gewoon direct de confrontatie aan ging en dat was niet altijd zo’n goede aanpak. Maar als ik het dan toch voor elkaar kreeg om zoveel mogelijk combo’s te maken en zo weinig mogelijk schade te krijgen, merkte ik toch wel dat ik weer op mijn lippen aan het bijten was.
Wat is voor jou een game die dat gevoel geeft? Of hebben jullie voor mij nog aanbevelingen? Laat het me vooral weten in de reacties!
